Rogelio medra nun pazo galego, nunha casa chea de ausencias (o pai é un militar sempre ausente; a nai está morta) e de misteriosos silencios ( a tía Josefina vive recluída no seu cuarto; o avó nunca abre a boca). A figura omnipresente da avoa e o seu bastón como símbolo de poder e orde parecen implacables. Todo cambia cuando rogelio coñece a Lissete, filla de vermellos, e a Andrés, un mendigo que vive medio morto en vida.